Lammington enFraser eiland

Hallo allemaal,
Zoals ik al voorspelde was het een lange trip naar Lamingtonpark. We hoopten hier voor het donker aan te komen, maar dit lukte niet omdat aan het eind van de reis er nog een kronkelweg volgde van 36 km. Dus door het aardedonker naar omhoog, wat ik dus helemaal niet kon waarderen. Aangekomen een mooie kamer gekregen, van waaruit we de volgende dag konden genieten van een prachtig uitzicht. Na een heerlijk ontbijt een wandeling gemaakt over het top three pas wat geschikkt was voor rolstoelgebruikers.
Later ook nkog een andere route geprobeerd voor een uitzicht op een waterval, maar die bleek afgesloten te zijn. Daarna gepicknict en toen kwamen de prachtige vogels bij ons op bezoek. Ook was de belbird een nest aan het bouwen van allemaal blauwe dingetjes die hij vind in de omgeving. De volgende dag vroeg opgestaan want we moesten weer verder naar Frasereiland. Toen zagen we pas wat een mooie weg we toen in het donker hadden gereden. Wat een uitzicht en kmdat het nog zo vroeg was zagen we veel kangeroes. Jammer dat we heel de dag de highway moesten volgen omdat de boot naar Frasereiland was gereserveerd. Om 15.30 moesten we oversteken zonder auto.
Frasereiland is een zandeiland, daar kwamen we de volgende dag achter toen we met een 4wd bus het eiland gingen bekijken. Alle kanten slinger je op. Hiervoor moet je geen last hebben van wagenziekte. Het was een prachtige tocht. De chauffeur heeft veel over het eiland verteld, wat ik later wel zal vertellen, anders wordt het veel te lang.
Tijdens de tocht hebben we helaas geen dingo,s gezien. Die leven daar namelijk in het wild. Wel hebben we gezwommen in lake mackenzy alle drie, dit is een zoetwatermeer in het midden van het eiland. Later kwamen we nog vast te zitten met de bus in het zand, echter na 3 pogingen en veel vaart lukte het. Echter toen ik achterom keek hoe Gert-Jan het stelde achterin de bus, keek ik kompleet onder hem door en zag hem met een plof weer op zijn stoel terecht komen. Ik zei tegen Gerdien als de stoel het maar gehouden heeft. Dat bleek toen we aankwamen niet het geval te zijn, maar ja daar kon hij ook niets aan doen. Ook heeft hij. Die middag nog een tochtje gemaakt met. Een sportvliegtuigje, wat heel leuk was. De andere dag, dus vandaag weer verder, echter
De boot ging pas om 10.30 en dan nog 45 minuten varen dus om 12 uur vanmiddag pas weer op weg om 400 km te rijden naar Rockhampton, waar we nu zijn, klaar om in onze kooi te duiken om morgen weer verder te rijden naar mackay. Engella national park.
We hebben echter niet zo vaak de mogelijkheid om te internetten, vanwege slecht bereik
Dus nu maar onze kans waargenomen
Alles is verder ok en we genieten met volle teugen,

Groet van ons allen, jennie